Piękno natchnęło swym geniuszem mistrza,  

a on w kamieniu młotem żywe dzieło stworzył – 

posąg boskiej piękności. 

Gdyby posąg ożył, 

gdyby usta w kamieniu zakrzepłe wykrzywił, 

nie przeraziłby tłumu swym życia wskrzeszeniem, 

nikt z ludzi by się życiu Posągu nie zdziwił, 

tak był piękny.